Frans Leenen neemt na 25 jaar afscheid van De Ruchte

SOMEREN - Een einde van een tijdperk is in zicht. Na tientallen jaren artiesten en verenigingen van licht en geluid te hebben voorzien, neemt Frans Leenen na 4 april officieel afscheid van zijn geliefde theater De Ruchte.

door Jordy van de Brug

Een goed en doordacht afscheid, zo noemt Frans het. De afgelopen tijd is de Somerenaar al bezig geweest met ‘afbouwen’ en zijn opvolger wegwijs maken in zijn geliefde wereld van licht en geluid. Een wereld die Frans absoluut gaat missen. “Uiteraard ga ik het missen, dit hier is mijn kindje, maar het is goed zo.” Voor Frans begint het avontuur in 1982. Via zijn vrouw krijgt Frans, op dat moment opgeleid elektromonteur, de vraag of hij een handje wil helpen bij de techniek van een voorstelling van de Verenigde Jeugdkoren. Frans zegt ja en vanaf dat moment is hij verkocht en gaat het als een lopend vuurtje rond in de gemeente Someren. Degene die op dat moment al het licht en geluid doet bij de verenigingen in Someren vraagt Frans direct of hij hem wil komen helpen. De Somerenaar bedenkt zich geen moment en zo gaat het balletje rollen. Nog geen jaar later neemt Frans het stokje over. Zodoende wordt hij in 1995 ook gevraagd om plaats te nemen in het bestuur van De Ruchte, op dat moment nog niet het theater zo als we het nu kennen. Frans regelt op dat moment al veel. Zo is hij nauw betrokken bij welke techniek er aanwezig moet zijn in het dan nieuw te bouwen theater. In 1998 is het dan zover en betrekt Frans zijn De Ruchte. Frans ziet in de 25 jaar in De Ruchte het theater uitgroeien van een gemeenschapshuis tot een volwaardig theater met een regiofunctie. “Ik ben zo trots op wat we hier met zijn allen hebben neergezet. Kijk ook alleen al naar de bezoekersaantallen van afgelopen jaar. Overal in Nederland liep het achter en hier hadden we meer bezoekers. Dat zegt heel veel.” Ook is hij trots op het team wat hij altijd om zich heen heeft gehad. “Wij kunnen als technici namelijk geen voorstelling maken, maar wel een voorstelling breken. Dus ik was altijd scherp, geconcentreerd en op mijn hoede. Ik ben nooit achterover gaan leunen bij een voorstelling. Sterker nog, elke voorstelling ofwel optreden had ik de eerste vijf minuten gewoon zweethanden van de spanning of alles klopte. Niet omdat ik geen vertrouwen in mijzelf of team had, maar het blijft techniek en daar kan altijd van alles mee mis gaan wat je niet verwacht.” 

Afscheidsreceptie
Na dinsdag gaat Frans van zijn pensioen genieten. Zelf naar een voorstelling gaan, kan hij nog niet. “Nee dan ben ik veel te afgeleid door de techniek”, lacht hij. Dinsdag 4 april is er in de foyer van 16.00 uur tot 18.00 uur een speciale afscheidsreceptie voor Frans, iedereen is welkom.