‘Mensen zitten thuis te verpieteren’

SOMEREN - Zwemschool De Abeel, al meer dan 20 jaar een begrip in Someren, maar ook zij worden hard getroffen door de coronacrisis. Eigenaresse José Maas over de afgelopen maanden en de toekomst van de zwemschool.

door Jordy van de Brug

José Maas valt direct met de deur in huis. “Hoe het gaat? Heel slecht. Sinds half december zijn wij opnieuw gesloten en zicht op betere tijden hebben we nog niet”, zegt de eigenaresse.

Onderschat
José wil benadrukken dat fysieke gezondheid voorop staat en dat we alles moeten doen om corona tegen te gaan, maar wat in haar ogen veelal vergeten wordt is de mentale gezondheid van de mens. “Dat wordt best onderschat. Er zitten mensen thuis te verpieteren. Ze kunnen niks, terwijl hier in het zwembad met alle richtlijnen echt nog wat mogelijk is, maar ik mag simpelweg niks”, zegt José.

De eigenaresse van De Abeel doelt hiermee op de doelgroep met lichamelijke beperkingen, bijvoorbeeld reuma of artrose patiënten, en op de ouderen. Ook zij kwamen altijd graag langs om te zwemmen in De Abeel. José: De focus ligt nu heel erg op de jonge kinderen en de zwemveiligheid van hen, maar laten we zeker de andere doelgroepen niet vergeten. De mensen die zoveel baat hebben bij het zwemmen.”
Afgelopen zomer is de zwemschool in Someren wel open. Met veel richtlijnen weet José er iets moois van te maken. “Ik was goed voorbereid en heb toen prima kunnen werken. Ook nu had dat nog gekund, want de ventilatie bij ons is uitstekend.” Naast de sluiting krijgt de eigenaresse een extra klap in het gezicht. De overheid geeft zwembaden in Nederland, samen met de ijsbanen, 100 miljoen om de financiële gevolgen te verzachten. Echter, De Abeel is een zwemschool en dus valt José buiten de boot. “Pijnlijk, maar je doet er niks aan. Ik probeer nu zo goed mogelijk contact te houden met de gemeente Someren met de vraag: wat mag ik en wanneer? Alleen kunnen zij ook niet zoveel vanwege de regels uit Den Haag.”

Water- & Zwemveiligheid
Gelukkig voor José is er nog wel de ‘De Nederlandse Stichting Water- & Zwemveiligheid’. Deze stichting doet er de afgelopen maanden alles aan om in ieder geval de zwemveiligheid voor kinderen en het belang van de voortgang van zwemlessen voor de allerkleinsten in stand te houden.
“Ik hou dit zeer nauwlettend in de gaten. Als de andere doelgroepen nog niet mogen is het absoluut van belang dat de kinderen wel weer gaan zwemmen. We moeten straks echt een inhaalslag maken met de kinderen. Dat wordt een klus op zich.”

Contact houden
Voorlopig houdt José contact met de mensen via de mail of een nieuwsbrief, maar dat voelt niet hetzelfde. “Het is stil hier. Ik mis de mensen echt. Het is een verademing als we straks weer open mogen, als we dat überhaupt redden. Want het wordt steeds moeilijker om het hoofd boven water te houden, maar als we het redden dan gaan we er weer vol voor”, aldus José.